Avhendingsloven § 7-1
Avhendingsloven § 7-1 gir en liste over hvilke tap parten kan kreve erstatning for. I tillegg legger bestemmelsen føringer for utregningen av tapets størrelse.
Innhold
Kort forklart
Bestemmelsen forutsetter at det foreligger erstatningsansvar etter de øvrige bestemmelsene om erstatning i avhendingsloven. Første ledd oppstiller den alminnelige regel for omfanget av erstatningen. Erstatningen skal i utgangspunktet svare til det økonomiske tapet parten har hatt som følge av misligholdet. Bestemmelsen fastholder at det kun er økonomiske tap som kan kreves erstattet. Påregnelighetskriteriet oppstiller en begrensning i erstatningsansvaret til den ansvarlige. Fjerne og avlede følger av avtalebruddet kan ikke søkes erstattet. Bestemmelsens andre ledd lister opp tilfeller som vil regnes som indirekte tap.
Video om avhendingsloven § 7-1
Lovteksten
§ 7-1. Omfanget av skadebota, indirekte tap.
(1) Når ein part kan krevje skadebot, skal skadebota svare til det økonomiske tapet parten har hatt som følgje av avtalebrotet. Dette gjeld likevel berre tap som den ansvarlege med rimeleg grunn kunne ha rekna med som ei mogeleg følgje av avtalebrotet.
(2) Der lova skil mellom direkte og indirekte tap, vert som indirekte tap rekna:
(a) Tap som følgje av nedsett eller bortfallen produksjon eller omsetnad.
(b) Tap som følgje av at eigedomen ikkje kan nyttast i samsvar med føresetnadene.
(c) Tapt forteneste som følgje av at ein kontrakt med ein tredjeperson fell bort eller ikkje vert rett oppfylt.
(d) Tap som følgje av skade på anna enn eigedomen sjølv, eller anna enn noko som har nær og direkte samanheng med det eigedomen etter føresetnadene skal brukast til.
(3) Føresegna i andre ledd om kva som skal reknast som indirekte tap gjeld ikkje kostnader ved
(a) vanlege tiltak som kompenserer at eigedomen har mangel eller at seljaren ikkje gir frå seg skøyte eller overlet bruken av eigedomen til rett tid, eller
(b) tiltak som avgrensar anna tap enn det som er nemnt i andre ledd.
Kilde:
